حوزه علمیه باقرالعلوم (علیه السلام) شهرقدس-تهران

? شما انگيزه اين گريه و اين اجتماع در مجالس روضه را خيال نكنيد كه فقط اين است كه ما گريه كنيم براى سيدالشهدا. نه سيدالشهدا احتياج به اين گريه ‏ها دارد و نه اين گريه ‏ها خودش ـ فى نفسه ـ كارى از آن مى ‏آيد، لكن اين مجلسها مردم را همچو مجتمع مى ‏كنند و يك وجهه مى ‏دهند، سى ميليون، سى و پنج ميليون جمعيت در دو ماه محرّم و خصوصاً دهه عاشورا، يك وجهه، طرف يك راه مى ‏روند. اينها را در اين ماه محرّم، خطبا و علما در سرتاسر كشور مى ‏توانند بسيج كنند براى يك مسأله. اين جنبه سياسى اين مجالس بالاتر از همه جنبه ‏هاى ديگرى كه هست.
بى ‏خود بعضى از ائمه ما نمى ‏فرمايند كه براى من در منابر روضه بخوانند.
بى ‏خود نمى‏ گويند ائمه ما به اينكه هر كس كه بگريد، بگرياند يا صورت گريه، گريه كردن به خودش [بگيرد] اجرش فلان فلان است. مسأله، مسأله گريه نيست. مسأله، مسأله تباكى نيست. مسأله، مسأله سياسى است‏ كه ائمه ما با همان ديد الهى كه داشتند، مى ‏خواستند كه اين ملتها را با هم بسيج كنند و يكپارچه كنند از راههاى مختلف. اينها را يكپارچه كنند تا آسيب‏ پذير نباشند.

? 14/ 8/ 59- سخنرانى در جمع خطيبان مذهبى در آستانه ماه محرم (سياسى بودن احكام اسلام)- صحيفه امام ، ج 13 ، ص 323