حوزه علمیه باقرالعلوم (علیه السلام) شهرقدس-تهران

عرش به بركت میلاد جهان افروز امام حسن عسكری «ع» فداش بشم ، بزم شادی گستراند. 

تولد او موعودی را بشارت‌دهنده است كه ظهورش، سپیده دمی است به سوی روشنایی و مرهمی بر تمامی رنج‌ها و مقصد تمام رفتن‌ها و رسیدن‌ها.

مدینه روز جمعه هشتم ماه ربیع الثانی حال و هوای دیگری داشت، همه منتظر درخشیدن نوری بودند تا گل های زندگی را در فضای آن سامان، شادابی بخشند.

باید ولادت با سعادت آن حضرت را نه به عنوان حادثه بلكه نقطه عطفی در تاریخ تشیع دانست و اذعان داشت كه این میلاد در آینده‌ای نه چندان دور تاریخ بشریت را دگرگون می‌كند، 

چرا كه او می‌باید فرزندی به دست غیب بسپارد تا روزی دادگستر جهان هستی شود.

در آن ایام كه امام هادی (ع) را از مدینه به سامرا بردند تا تحت نظر حكمت عباسیان قرار گیرد، 

امام حسن عسگری (ع) را نیز به دستور متوكل عباسی به‌سامرا انتقال دادند و بخش عمده عمر امام (ع) در پایتخت عباسیان در سكوت مرگبار حكومت آنان گذشت.

ابومحمد حسن ابن علی، امام یازدهم ، پدر بزرگوارش امام هادی (ع) و مادرش بانویی صالحه به نام سوسن یا حدیثه یا سلیل بود.

تولد آن حضرت با اختلاف روایات در ماه ربیع الاول یا ربیع‌الاخر سال  ۲۳۱  یا   ۲۳۲ قمری و بنا به اكثر روایات، در مدینه اتفاق افتاده است

امام حسن عسكری (ع) در ماه رمضان و به نقلی ربیع الثانی سال   ۲۳۲ قمری در مدینه منوره متولد شد.

اسم شریف آن حضرت ، “حسن” و كنیه‌اش ابومحمد و القابش به «صامت، رفیق، زكی، هادی و عسكری » معروف بودند.

چون آن حضرت و پدر بزرگوارش امام هادی (ع) در سامرا درمحله‌ عسكر سكونت داشتند ، آن حضرت را عسكری می‌نامیدند ، 

عسكر یعنی لشكر و سپاه نظامی، امام هادی (ع) و امام حسن (ع) به “عسكریین” مشهور بودند.

امام عسكری همراه پدرش امام هادی ناراحتی‌های بسیاری را تحمل كرد و بیشتر دوران زندگی خود را در پایتخت عباسیان یعنی “سامرا” سپری كرد.

مدت كوتاه حیات امام (ع) به سه دوره تقسیم می‌شود:

تا چهار سال و چند ماهگی امام (و به قولی تا   ۱۳ سالگی) از عمر شریفش در مدینه سپری شده،

تا   ۲۲ سالگی به اتفاق پدر بزرگوارش در سامرا می‌زیسته است .

آنچه مهم است، توجه امام در فرصت های مناسب به آینده درخشان و تابناك اسلام و امت اسلامی بود كه توانستند در سال های رسالت خویش ویژگی‌های دولت حضرت مهدی (عج) را یادآور شوند 

و در این راه گام های موثری چون « پاسخ به مسائل علمی، رد شبهات، توجه به اصحاب، برحذر كردن آنان در همكاری با خلفا، تقویت و تحكیم مبانی امامت به صورت یك عقیده اسلامی، آماده كردن مردم برای غیبت امام مهدی (عج) و دعوت مردم به امامی كه غایب » خواهد بود، بردارند.

از جمله اقدامات مهم امام حسن عسگری علیه السلام ، در زمینه سازی غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، طرح پیشاپیش مسألة غیبت بود. ‌ایشان در موارد متعددی، غیبت فرزندشان را ـ که جانشین پس از خودشان محسوب می‌شد ـ خبر دادند و اینگونه مردم و جامعه را برای پذیرش غیبت آماده کردند

انتخاب مطلب تبرایی

​امام حسن عسکری(ع) می فرمایند: :"تمام پليدى‏ها در خانه‏اى قرار داده شده و كليد آن دروغگويى است".

ایشان همچنین در جای دیگری نیز می فرمایند: “خشم و غضب، كليد هر گونه شر و بدى است".

به خصوص در رابطه با مساله دروغ که مع الاسف در زندگی بخشی از اعضای جامعه ما به امر رایج و شایعی تبدیل شده، رسول خدا(ص) حدیث بسیار تکان دهنده ای دارند و می فرمایند:"بزرگ ترين گناهان كبيره را به شما اعلام مى دارم : شرك به خداوند، نامهربانى نسبت به پدر و مادر و سخن دروغ “.

در اين جا سوال مهمی که مطرح می شود این است كه به راستی چرا در میان این همه گناهان ، زشتى دروغ از بقیه بيشتر و مشهودتر است؟!

 در پاسخ بر اساس آموزه های دینی باید گفت که دروغ زمینه ساز بروز و ظهور بسیاری از زشتی ها و رذایل است و به تعبیری سپر جنایات دیگر قرار می گیرد و فرد دروغگو در ارتکاب گناهان دیگر، اصرار بیشتری می ورزد.

به دیگر سخن و با الهام از کلام نورانی حضرات معصومین(ع) باید بیان داشت که دروغ نه تنها خودش گناه است ، بلكه گناهان دیگری را نیز در پى دارد و خود ما هم در زندگی های خانوادگی و اجتماع بسیار دیده ایم که یک دروغ باعث چه فتنه ها و شرارت ها و جنایاتی شده است؛ از این رو این همه در دین و آیین ما از مذمت دروغ سخن به میان آمده است.

از این روست که خدای متعال از بندگانش می خواهد که دروغ نگویند و در ضمن به آن ها این مساله را متذکر شد که نتیجه دروغگویی در همین دنیا، سلب اعتماد مردم است و در روز عقبا، آتش جهنم.

درباره گفتار نورانی دیگر امام حسن عسکری(ع) نیز آنچه باید مورد توجه باشد این است که بی تردید یکی از ایرادات و نواقص جدی فرهنگ عمومی کشور ما به خصوص در کلان مقوله سبک زندگی ، وجود نابُردباری ها و پرخاشگری هایی است که در روابط فردی و اجتماعی مان سرباز می زند و ریشه در خشم دارد.

در همین رابطه پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «آن کس که خشم خود را فرو برد با این که قدرت بر اعمال آن را دارد، خداوند دل او را از آرامش و ایمان پر می کند».

خشم و کاهش آستانه تحمل اجتماعی در زمانه کنونی از جمله مهم ترین معضلات و چالش هایی است که سبک زندگی جامعه ما را به شدت تهدید می کند.

این که در یک جامعه افراد حتی در ساده ترین و کوچکترین تنش ها و برخوردها که – بسیاری از آن ها در جامعه انسانی و بر مدار تزاحم ها طبیعی است- بخواهند به اصطلاح از کوره در بروند و با عصبیت رفتار کنند، طبیعی است که نمی توان بر این اساس ، جامعه ای آرام و خوشبخت بنا نهاد و این است که معصوم سیزدهم به صراحت بیان می دارند خشم و غضب، ریشه و کلید هر شر و بدی است.

از دیگر سو همواره باید توجه داشت که گاه موضع گرفتن ها یا به قول معروف گاردگرفتن ها در برابر یکدیگر در فعل و انفعالات زندگی روزمره ، آسیب و خطری است بزرگ که بی توجهی به آن و عدم چاره اندیشی در درمانش می تواند فرد و جامعه را دچار مشکلات عدیده ای کند که شاید بسیاری از آن ها در درازمدت ، اثراتش نمایان تر گردد و بالطبع چاره اندیشی برایشان دشوارتر

​تبار حضرت عبد العظيم عليه السلام با چهار واسطه، به سبط اكبر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و خاندان وحى مى‏رسد . احمد بن على نجاشى - كه يكى از اركان علم رجال است - ، در باره نسب آن بزرگوار مى‏نويسد:
هنگامى كه جنازه او را براى غسل برهنه مى‏كردند، در جيب لباس وى نوشته‏اى يافت شد كه در آن، نسبش، اين گونه ذكر شده بود : من ابو القاسم ، عبد العظيم بن عبد اللَّه بن على بن حسن بن زيد بن على بن حسن بن على بن ابى طالب هستم .[۱]
بر اساس اين نسخه از رجال النجاشى، در نسب ايشان، ميان وى و امام حسن عليه السلام، پنج نفر واسطه وجود دارد؛ ليكن در نسخه‏هاى معتبر اين كتاب ،[۲]ميان «زيد» - يعنى جدّ سوّم ايشان - و امام حسن عليه السلام، شخص ديگرى واسطه نيست . بنا بر اين، نياكان حضرت عبد العظيم عليه السلام به ترتيب، عبارت اند از :
۱ . عبد اللَّه بن على‏
پدر حضرت عبد العظيم عليه السلام، «عبد اللَّه» نام داشت و مادرش، «فاطمه» دختر عقبة بن قيس بود.[۳]عبد اللَّه، در زمان حيات جدّش «حسن بن زيد» متولّد شد و چون قبل از تولّدش ، پدرش «على» در زندان در گذشت ، جدّش كفالت او را به عهده گرفت .[۴]
از عبد اللَّه، به نقلى، پنج پسر و به نقلى، نُه پسر[۵]بر جاى ماند كه يكى از ايشان حضرت عبد العظيم عليه السلام بوده است .
۲ . على بن حسن‏
نام جدّ اوّل حضرت عبد العظيم عليه السلام، «على» و لقب او «سديد»[۶]است . وى همراه پسرعمويش عبد اللَّه محض و گروهى ديگر از سادات حسنى، در دوران خلافت منصور بر ضدّ عبّاسيان قيام كرد . جمعى از آنان و از جمله وى، دستگير و به بغداد منتقل شدند. او پس از مدّتى در زندان وفات يافت .[۷]
۳ . حسن بن زيد
جدّ دوم حضرت عبد العظيم عليه السلام، «حسن» نام داشت. وى تنها فرزند پسر زيد بود كه از بزرگان عصر خودش به شمار مى‏رفته ، و در بين بنى‏هاشم، به بخشش ، كَرَم ، سخاوت و خدمت به محرومان، شهرت داشته است .
وى از سوى منصور عبّاسى به ولايت مدينه گمارده شد؛ ولى پس از مدّتى، مورد خشم او قرار گرفت و به زندان افتاد[۸]و در سال ۱۶۸ ق ، در هشتاد سالگى از دنيا رفت .[۹]
۴ . زيد فرزند امام حسن عليه السلام‏
جدّ سوم حضرت عبد العظيم عليه السلام، زيد فرزند بزرگ امام حسن مجتبى عليه السلام است . ايشان متولّى اوقاف پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بوده و به جلالت قدر ، كرامت طبع ، عزّت نفس و كثرت نيكوكارى، توصيف گرديده است . شاعران، او را ستوده‏اند و مردم از هر سو براى برخوردارى از فضلش به وى روى مى‏آورده‏اند .[۱۰]وى در يكصد سالگى، چشم از جهان فرو بست‏[۱۱]و در محلّى به نام «حاجز» در چند منزلى مدينه دفن گرديد.[۱۲]
نگاهى گذرا به زندگى‏نامه نياكان و خاندان حضرت عبد العظيم عليه السلام نشان مى‏دهد كه اين خاندان، داراى دو ويژگى برجسته بوده‏اند :
اوّل . مبارزه و پيكار بر ضدّ ستم و سلطه استكبارىِ حاكم به جامعه اسلامى ، به گونه‏اى كه پدر حضرت عبد العظيم عليه السلام در زندان از دنيا رفت و ايشان پدر خود را نديد ، و جدّ ايشان نيز مدّتى در زندان به سر برد .
دوم . كرامت طبع ، عزّت نفس و خدمت به محرومان . ملقّب شدن عبد العظيم به حضرت «السيّد الكريم»، ريشه در اين ويژگى خانوادگى اين بزرگوار دارد

​‍

 ایرانیان باستان بر این باور بودند که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید روزها بلندتر می شوند و تابش نور ایزدی فزونی می یابد. 

آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پامی داشتند.

شب یلدا فرصتی برای با هم بودن و لذت بردن از حضور گرم عزیزان در بلندترین شب زمستان است.

آجیل مخصوص و میوه‌های شب یلدا، جنبه نمادین دارند. بیشتر این میوه‌ها پُردانه هستند (نمادی از برکت‌خیزی و باروری) و سرخ‌رنگ (نمایندگان خورشید) مانند هندوانه، انار ‌و پسته و بادام …

گويى انتظار طلوع خورشيد در فرهنگمان ريشه دارد …

#سلام بر زيباترين خورشيد جهان

#امام_عصر عليه السلام