میلاد امام حسن علیه السلام مبارک
عرش به بركت میلاد جهان افروز امام حسن عسكری «ع» فداش بشم ، بزم شادی گستراند.
تولد او موعودی را بشارت‌دهنده است كه ظهورش، سپیده دمی است به سوی روشنایی و مرهمی بر تمامی رنج‌ها و مقصد تمام رفتن‌ها و رسیدن‌ها.
مدینه روز جمعه هشتم ماه ربیع الثانی حال و هوای دیگری داشت، همه منتظر درخشیدن نوری بودند تا گل های زندگی را در فضای آن سامان، شادابی بخشند.
باید ولادت با سعادت آن حضرت را نه به عنوان حادثه بلكه نقطه عطفی در تاریخ تشیع دانست و اذعان داشت كه این میلاد در آینده‌ای نه چندان دور تاریخ بشریت را دگرگون می‌كند،
چرا كه او می‌باید فرزندی به دست غیب بسپارد تا روزی دادگستر جهان هستی شود.
در آن ایام كه امام هادی (ع) را از مدینه به سامرا بردند تا تحت نظر حكمت عباسیان قرار گیرد،
امام حسن عسگری (ع) را نیز به دستور متوكل عباسی به‌سامرا انتقال دادند و بخش عمده عمر امام (ع) در پایتخت عباسیان در سكوت مرگبار حكومت آنان گذشت.
ابومحمد حسن ابن علی، امام یازدهم ، پدر بزرگوارش امام هادی (ع) و مادرش بانویی صالحه به نام سوسن یا حدیثه یا سلیل بود.
تولد آن حضرت با اختلاف روایات در ماه ربیع الاول یا ربیع‌الاخر سال ۲۳۱ یا ۲۳۲ قمری و بنا به اكثر روایات، در مدینه اتفاق افتاده است
امام حسن عسكری (ع) در ماه رمضان و به نقلی ربیع الثانی سال ۲۳۲ قمری در مدینه منوره متولد شد.
اسم شریف آن حضرت ، “حسن” و كنیه‌اش ابومحمد و القابش به «صامت، رفیق، زكی، هادی و عسكری » معروف بودند.
چون آن حضرت و پدر بزرگوارش امام هادی (ع) در سامرا درمحله عسكر سكونت داشتند ، آن حضرت را عسكری می‌نامیدند ،
عسكر یعنی لشكر و سپاه نظامی، امام هادی (ع) و امام حسن (ع) به “عسكریین” مشهور بودند.
امام عسكری همراه پدرش امام هادی ناراحتی‌های بسیاری را تحمل كرد و بیشتر دوران زندگی خود را در پایتخت عباسیان یعنی “سامرا” سپری كرد.
مدت كوتاه حیات امام (ع) به سه دوره تقسیم می‌شود:
تا چهار سال و چند ماهگی امام (و به قولی تا ۱۳ سالگی) از عمر شریفش در مدینه سپری شده،
تا ۲۲ سالگی به اتفاق پدر بزرگوارش در سامرا می‌زیسته است .
آنچه مهم است، توجه امام در فرصت های مناسب به آینده درخشان و تابناك اسلام و امت اسلامی بود كه توانستند در سال های رسالت خویش ویژگی‌های دولت حضرت مهدی (عج) را یادآور شوند
و در این راه گام های موثری چون « پاسخ به مسائل علمی، رد شبهات، توجه به اصحاب، برحذر كردن آنان در همكاری با خلفا، تقویت و تحكیم مبانی امامت به صورت یك عقیده اسلامی، آماده كردن مردم برای غیبت امام مهدی (عج) و دعوت مردم به امامی كه غایب » خواهد بود، بردارند.
از جمله اقدامات مهم امام حسن عسگری علیه السلام ، در زمینه سازی غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، طرح پیشاپیش مسألة غیبت بود. ایشان در موارد متعددی، غیبت فرزندشان را ـ که جانشین پس از خودشان محسوب می‌شد ـ خبر دادند و اینگونه مردم و جامعه را برای پذیرش غیبت آماده کردند
انتخاب مطلب تبرایی