حوزه علمیه باقرالعلوم (علیه السلام) شهرقدس-تهران

?

۱.عموم مردم درکی از نظام فقه جزای اسلامی ندارند. بی‌حجابی قطعا جزء جرائم مستوجب حدّ نیست. حدود در منابع و نصوص شمرده شده اند نه میتوان بر آنها افزود و نه از آنها کاست.

۲.قاعده‌ی مشهور “التعزیر لکلّ فعل محرّم” به انضمام “التعزیر بما یراه الامام” به حکومت اجازه می‌دهد برای محرّمات شرعی یا ترک واجبات مجازات در نظر بگیرد. این مجازات از نوع تعزیر است.
فقها امکان تعزیر را به خصوص در مورد محرماتی که مفسده دارند، ثابت می دانند.

۳.آیا همه تعزیرات باید در زمان معصومین علیهم السلام مورد اشاره و تصریح قرار گرفته باشند؟
خیر.
این اجازه شرعی برای نائب الامام صادر شده که در هر زمانی از طریق جرم‌انگاری برخی محرّمات، از نظم، خانواده و ارزش های اخلاقی محافظت کند.

۴.امام خمینی از این مجوز شرعی استفاده و از حجاب حمایت کیفری کرد.
حالا می توان پرسید از آنجا که احکام تابع مصالح و مفاسد واقعی هستند آیا ادامه این قانون توجیه دارد؟ آیا به اصل حجاب آسیب نمی زند؟

۵.نظر رهبری و مراجع عظام تقلید بر این است که بی حجابی همچنان از محرماتی است که مفسده دارد و هرچند الزام به آن ممکن است ایراداتی مانند ریاکاری یا انزجار برخی از شریعت را به دنبال داشته باشد لیکن در مجموع با توجه به سرعت بی‌مبالاتی رسانه‌ای و سیاستهای علنی غرب برای ریشه‌کن کردن خانواده، باید از حجاب حمایت قانونی کرد

۶.نظرسنجی هایی که تا به حال انجام شده یک نقطه مشترک دارد و آن اینکه اکثریت مطلق زنان متاهل (با گرایش‌های متنوع) با الزامی بودن حجاب موافقند و حذف این قانون را برای خانواده خطرناک دانسته اند و موافق ترین قشر با حذف این قانون مردان هستند!

۷.با این وجود مباحثه درخصوص مصالح و مفاسد واقعی حکم حجاب الزامی می تواند ادامه داشته باشد.