شیطان و تشکیلات
در نظام فکری افرادی مثل ما شیطان یک موجودی است که گهگاهی برای گمراهی ما تلاش میکند و ما اگر در آن لحظات حواسمان باشد گمراه نمیشویم. در صورتی که خدا در قرآن اصلا اینجور نمیگوید و میگوید در همه حال از شیطان غافل نشوید.
شیطان یک موجود بابرنامه است که برای تک تک ما برنامه ی مدون ریخته و هیچ وقت افرادی که میخواهند راه درست را طی کنند رها نمیکند. تنها کسانی که شیطان نمیتواند آنها را گمراه کند «مخلَصین» هستند که احتمال گمراهیشان خیلی کم است. پس هدف یک فرد در زندگی باید مخلَص شدن باشد که در نهایت بتوانند با همدیگر یک جامعه ی مخلَص را تشکیل دهند.
هیئت به عنوان یک اجتماع کوچک باید دربردارنده این هدف باشد و بخواهد که این را بسط دهد و به اهداف کوچکی مثل ثواب داشتن و … اکتفا نکند.
شاهراه اصلی این مخلَص شدن توسل و تمسک به ابا عبدلله هست که کار و دلسوزی این حضرت خالص کردن ماست. اباعبدالله در مقابل شیطان قرار دارد و هر چه ما به ایشان نزدیک بشویم طبیعتا از شیطان هم دور میشویم.
در قدم اول با پدیده ای به اسم اشک روبرو میشویم که بعضی ها میگویند تفکر کردن به جای اشک ریختن(حذف اشک) . اما وقتی میبینیم امام زمان (عج) هر صبح و هرشام برای امام حسین (ع) اشک میریزند به باطل بودن و در جهت شیطان بودن این راه پی میبریم.
امام زین العابدین(ع) هم به وسیله همین اشک بر امام توانستند زمینه های تشیع و دانشگاه امام باقر (ع) را فراهم بیاورند. پس علاوه بر تفکر ، اشک هم یکی از ملزومات جلسات است که نباید حذف شود چون بسیار مهم و یکی از ارکان اصلی این فرآیند است.