حوزه علمیه باقرالعلوم (علیه السلام) شهرقدس-تهران

عباس بابایی در سال 1329 در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود.وی دوره ابتدایی و راهنمایی را در همان شهر به تحصیل پرداخت و در سال1348،به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت و پس از گذراندن دوره آموزش مقدماتی،برای تکمیل دوره به آمریکا اعزام شد.

بابایی با دارا بودن تعهد،ایمان ،تخصص و مدیریت اسلامی چنان درخشید که شایستگی فرماندهی وی محرز و در تاریخ1360/5/7 فرماندهی پایگاه هشتم هوایی بر عهده او گذاشته شد.

او با روحیه شهادت طلبی،ایثار و شجاعتی که در طول سالها،در جبهه های نور و شرف به نمایش گذاشت،صفحات نوین و زرینی به تاریخ دفاع مقدس و نیروی هوایی ارتش نگاشت و با بیش از 3000 ساعت پرواز با انواع هواپیماهای جنگنده،قسمت اعظم وقت خویش را در پروازهای عملیاتی و یا قرارگاه ها و جبهه های جنگ در غرب و جنوب کشور سپری کرد.

تیمسار بابایی صبح روز پانزدهم مرداد ماه سال1366 مصادف با روز عید قربان،همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی(سرهنگ نادری) به منظور شناسایی منطقه و تعیین راهکار اجرای عملیات،با یک فروند هواپیمای آموزشی اف_5، از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد.وی پس از انجام دادن مأموریت به هنگام بازگشت،در آسمان خطوط مرزی،هدف گلوله های تیربار ضدهوایی  قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح شد و بلافاصله به شهادت رسید.

” وصیت نامه دوم شهید عباس بابایی”

بسم الله الرحمن الرحیم

إنا لله و إنا الیه راجعون

خدایا،خدایا ،تورا به جان مهدی(عج) تا انقلاب مهدی(عج) خمینی را نگهدار.خدایا،من از شهدا و خانواده شهدا خجالت می کشم وصیت نامه بنویسم.حال سخنانم را برای خدا در چند جمله ان شاالله خلاصه میکنم…

خدایا،مرگ مرا و فرزندان. و همسرم را شهادت قرار بده

خدایا،همسر و فرزندانم را به تو میسپارم

خدایا،در این دنیا چیزی ندارم،هر چه هست از آن توست

پدر و مادر عزیزم،ما خیلی به این انقلاب بدهکاریم

* عباس بابایی _ 61/4/22 ، 21 ماه مبارک رمضان

…شهدا را یاد کنیم با ذکر صلوات