بی‌تأثیر بودن بدگویی بر فرد بی‌گناه
11 آذر 1396 توسط حوزه علمیه باقرالعلوم علیه السلام
به تجربه ثابت، و اخبار و آثار شاهد است بر اينكه: هر كه ميان خود و خدا از عيبى خالى باشد، به عيب گوئى ديگران مرتب او ساقط نمى شود و مذمت كسى به او ضرر نمى رساند. چنان كه مشهور است كه: «سر بى گناه، به پاى دار نمى رود». بلكه، غالب آن است كه: آن عيب‌گو در نظرها بى وقع، و در ميان مردم رسوا مى گردد. آرى، كسى كه خداوند عالم او را پاك داند، به عيب گفتن ناپاكى، معيوب نمى شود. و از مذمت ديگران پست و مذموم نمى گردد. و آن ذم و پستى به مذمت كننده راجع مى شود.
كى شود دريا ز پوز سگ نجس
كى شود خورشيد از پف «منطمس»
اى بريده آن لب و حلق و دهان
كان كند پف سوى ماه آسمان
تف به رويش بازگردد بى شكى
تف سوى گردون نيابد مسلكى
? #معراج_السعاده