بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
ما تربیت نشدیم.
✅تربیت مابیش ازاین نبوده است که به بزرگ‌ترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرف‌شنو باشیم، صبح‌ها به همه سلام کنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیزبپوشیم،دست دربینی نبریم و …
✅اما ساده‌ترین و ضروری‌ترین مسائل زندگی رابه مایاد ندادند.
✅کجابه ما آموختند که چگونه نفس بکشیم، چگونه اضطراب را ازخوددورکنیم،موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، درمواجهه بامخالف چگونه رفتار کنیم …
✅در کودکی به ما آموختند که چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شیوه‌های نقد را به ما نیاموختند.
✅داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀنوبل اقتصاددرسال ۱۹۹۳ می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانیدآیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید،برویددر دبستان‌ها؛ببینید آنجا چگونه بچه‌ها راآموزش می‌دهند.
مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند.اگرکودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردارازروحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند،مطمئن باشیدکه آن کشوردرچندقدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.»
✅از «نفس کشیدن» تا «سفر کردن»تا«مهرورزی»به آموزش نیاز دارد.بخشی ازسلامت روحی وجسمی مادرگرو«تنفس صحیح» است.
✅آیابایددرجوانی یا میان‌سالی یاحتی پیری،گذرمان به یوگا بیفتدتابفهمیم تنفس انواعی داردوشکل صحیح آن چگونه است و چقدر مهم است؟!
✅به ما حتی نگاه کردن را نیاموختند. هیچ چیز به اندازۀ «نگاه» نیاز به آموزش و تربیت ندارد. کسی که بلد است چطور ببیند،دردنیایی دیگرزندگی می‌کند؛
✅هزار کیلومتر، از شهری به شهری دیگر می‌رویم و وقتی به خانه برمی‌گردیم،چندخط نمی‌توانیم دربارۀ آنچه دیده‌ایم بنویسیم. چرا؟ چون در واقع «ندیده‌ایم».همه چیزازجلو چشم ماگذشته است؛ مانند نسیمی که بر آهن وزیده است.
✅جان راسکین، آموزگار بزرگ نگاه، در قرن نوزدهم می‌گفت: «اگردست من بود،درس طراحی رادرهمۀ مدارس جهان اجباری می‌کردم تا بچه‌ها قبل از اینکه به نگاه‌های سرسری عادت کنند، درست نگاه کردن به اشیارا بیاموزند.»
✅می‌گفت:«کسی که به کلاس‌های طراحی می‌رود تا مجبورشودبه طبیعت و پیرامون خود،بهترودقیق‌تر نگاه کند، هنرمندتر است از کسی که به طبیعت می‌رود تا در طراحی پیشرفت کند.»
✅اگردرخانه یامدرسه،یاد گرفته بودیم که چطور نگاه کنیم، چطور بشنویم و چطور بیندیشیم، چطور شادباشیم انسانی دیگر بودیم.
✅ انسانی که نمی‌‌تواند از چشم وگوش و زبان خود درست استفاده کند،پاازغاربدویت بیرون نگذاشته است؛ اگرچه نقاشی‌های غارنشینان نشان می‌دهدکه آنان با«نگاه»بیگانه نبودند.
✅بسیارند پدرانی که نمی‌دانند اگرهمۀ دنیا رابرای دخترشان فراهم کنند، به اندازۀ یک‌بار در آغوش گرفتن اووبوسیدن روی او،به او آرامش و اعتماد به نفس نمی‌دهد.
✅عجایب رادرآسمان‌ها می‌جوییم، ولی یک‌بار به شاخۀ درختی که جلوخانۀ ما مظلومانه قد کشیده است، خیره نشده‌ایم.
✅نگاه کردن، شنیدن، گفتن، نفس کشیدن،راه رفتن، خوابیدن، سفر کردن، بازی، تفریح، مهرورزی، عاشقی، زناشویی و اعتراض، بیشتر از املاوانشانیازبه معلم وآموزش دارند.