حوزه علمیه باقرالعلوم (علیه السلام) شهرقدس-تهران

استاد یوسفی در سخنرانی روز شهادت امام رضا (ع) بیان کرد :

شیخ مفید در کتاب خویش پیام جامع ،آموزنده و جالبی رااز امام رضا (ع)آورده است ،امام این پیام را به وسیله حضرت عبدالعظیم حسنی به شیعیان و دوستداران اهل بیت (ع)فرستادند.

صبح روز پنج شنبه مورخ 97/8/17در مراسمی که به مناسبت سوگواری روز شهادت امام رضا (ع) در حوزه علمیه باقر العلوم (ع)با حضور عموم بانوان صورت گرفت استاد یوسفی ،کارشناس سطح چهار حوزه ،مفسر و محقق علوم قرآنی به ایراد سخنرانی پرداختند و به محتوای نامه امام رضا به عبدالعظیم حسنی اشاره کردند و گفتند :حضرت فرمودند سلام مرا به شیعیانم برسان و این تواضع حضرت را میرساند سلام قولا من رب رحیم  سلام کردن کار بزرگتر است حتی اگر کوچکتر باشد .حضرت به راستگویی دعوت کردند که نمونه بارزآناهل بیت (علیهم السلام)هستند یعنی وقتی حرف می زنید راست بگید و لزومی ندارد هر راستی بگید بعضی اوقات حتی حرف راست هم باعث تفرقه افکنی می شود .

حضرت شیعیان را به امانت داری توصیه کردند و این امانت می تواند حرف،وسیله و یا حتی مجلسی که در آن نشسته اید باشد.امام رضا (ع) فرمودند:شیعیان را به ساکت بودند امر کنید یعنی چیزی را که نمی دانی نگو یا همه آن چیزی را که صد در صد را هم می دانی نگو،برای دروغگو بودن همین بس که همه چیز را بگویید البته سکوت نابجا هم ناپسند است.چرا که اگر ببینید کسی در حال اشتباه است شما باید به او گوشزد کنید.

استاد در ادامه بیان کردند:ما در قرآن نیز افرادی که سکوت می کنند را نیز داریم که توبیخ شده اند مانند علمای یهودی که نشانه های پیامبر را می دانستند ولی سکوت کردند.به دوستان ما بگو بحث کردن در مورد چیزهایی که نفعی برایشان ندارد را ترک کنند.دوستداران مرا به صله رحم سفارش کن و اینکه نیاز همدیگر را برطرف کنند.

استاد یوسفی مصداق این پیام را پیامبر مثال زدند که اگر سه روز کسی را نمی دیدند احوالشان را جویا می شدند.همه این کارها موجب تقرب به امام می شود.چرا که اگر این کارها انجام نشود گویا که کار ما اهل بیت را انجام ندادید(الگوپذیری).

در ادامه نامه آمده است که از تفرقه افکنی بپزهیزید که این کار باعث اختلاف می شود و موجب غضب خدا می گردد و او را به شدیدترین عذاب دچار می کند.اما اگر کسی از اشتباهات خود بازگردد خداوند او را مورد عنایت قرار می دهد.

در پایان مراسم سرکار خانم حسینی از ذاکرین اهل بیت عصمت و طهارت به ذکر مصیبت و روضه خوانی پرداختند و سپس بعد از اقامه نماز جماعت از مهمانان امام رضا(ع) پذیرایی شد.

به گزارش واحد فرهنگی حوزه :در سالروز رحلت جانگداز رسول مکرم اسلام حضرت محمد «ص»وسبط اکبرش امام  حسن مجتبی «ع» طی مراسمی عزاداری ای که در حوزه علمیه باقر العلوم (ع)برای عموم بانوان برگزار شد استاد یوسفی ،کارشناس سطح چهار تفسیر به عنوان سخنران این مراسم سخنان خود را با روایتی از پیامبر که از وصایای ایشان به اباذر است آغاز کردندو گفتند :

اباذر گفت : روزی در مسجد، خدمت رسول گرامی رسیدم.در مسجد، جز پیامبر اسلام و علی ـ علیهما و آلهما السلام ـ کسی دیگر نبود. خلوت مسجد را مغتنم شمردم و پیش رسول اللّه رفته، گفتم:«ای رسول خدا!پدر و مادرم فدایت. .. مرا وصیت و سفارشی کن، تا خداوند مرا به خاطر آن سود دهد.»

فرمود: چه خوب، ای ابوذر! تو از مایی.تو از خانواده مایی، و تو را سفارش می کنم که آن را خوب فراگیری، وصیت و توصیه ای که در بردارنده تمام راه ها و روش های خیر و خوبی است. اگر آن را بیاموزی و پاسدارش باشی به منزله دو بالی خواهد بود که تو را در پرواز مدد کند.

ای ابوذر!خدا را آنگونه عبادت کن که گویا او را می بینی.اگر تو او را نمی بینی، او تو را می بیند. بدان که سرآغاز عبادت و خداپرستی، «معرفت» و «شناخت» است. او قبل از هرچیز، «اوّل» است و چیزی پیش از او نبوده است.او یکتایی است که دوّمی ندارد.پاینده ای است که نهایت ندارد. آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست، پدید آمده از قدرت اوست.او«آگاه» و «توانا» است.

پس از توحید، مرحله دوم «بندگی خدا»، ایمان آوردن به من است و اعتراف و اقرار به این که خداوند مرا به سوی تمامی بشریت، به عنوان «بشیر» و «نذیر» فرستاده است، تا این که خلایق را به فرمان خدا به سوی حق (که خداوند است)دعوت کنم.

پس از توحید و اعتراف به رسالت من، دوستی کردن با «اهلبیت من» است، این خانه و خانوادهای که به خواست خدا و اراده او نجس و پلیدی از آن رفته و به «طهارت» رسیده است و بدان ای اباذر! که خداوند خاندان مرا در میان امتم مانند کشتی نوح قرار داده هر کس سوار شد نجات یافت و هر کس دوری کرد نابود شد و مانند باب حطه است در بنی اسرائیل  هر کس وارد شد در امان بود.

همچنین ایشان به آیه ۳۱ سوره مبارکه آل عمران اشاره کردند که می فرماید :«31» قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌
(اى پيامبر!) بگو: اگر خداوند را دوست مى‌داريد، پس مرا پيروى كنيد، تا خدا نيز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بر شما ببخشد و خداوند بسيار بخشنده ومهربان است.و لزوم اطاعت از پیامبر را یاد اور شدند .و در انتها به آثار محبت به اهل بیت از جمله تبعیت ،شبیه ایشان شدن ْتاراحت بودن در مصائب  اهل بیت و شاد بودن در شادی های ایشان را برشمردند .

استاد سخنان خود را با آیه شریفه (قل لا اسئلکم علیه اجرا الا موده فی القربی )به پایان بردند .

درانتها مراسم خانم صبوری از ذاکرین اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به ذکر مصیبت و روضه خوانی پرداختند .و بعد از قرائت نماز جماعت از مهمانان آقا رسول الله به صرف نهار پذیرایی شد .

?ایام سوگواری نبی اکرم صلی الله علیه و آله و امام حسن مجتبی علیه السلام وامام رضا علیه السلام تسلیت باد.

از امور راهگشا برای جلب نظر خاصه امام معصوم علیه السلام این است که در شب شهادت تا غروب روز شهادت آن حضرت از جانب همه انبیا و اولیای الهی صد مرتبه سوره حمد تلاوت کنید و هدیه به آن امام کنید.

در شب و روز 28 صفر شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و امام حسن مجتبی (ع) و 29 صفر شهادت امام رئوف حضرت رضا علیه السلام از کاروان و قافله خوبان و تشنگان ولایت جا نمانی

بسم الله الرحمن الرحیم ‌‌‌‌

بأبي أنت و أمي و نفسي و أهلي و مالي و أسرتي یا أباالزهراء یا رسول الله

شب رحلت پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله و شب یتیمی جهان اسلام است

امشب همه ی جهان اسلام عزادار و در واقع مصیبت دیده اند

از همه بیشتر ، بر تنها یادگارش زهرای مرضیه سلام الله علیها سخت بود

چون یک اُنس عجیبی بین پیغمبر صلی الله علیه و آله و فاطمه ی زهرا سلام الله علیها بود. فاطمه ی زهرا پنج سال داشت که مادرش را از دست داد

فاطمه برای پیغمبر هم دختری کرد و هم مادری. پیامبر اکرم خطاب به فاطمه می فرمود:اُم ابیها؛ تو مادر من هستی

فاطمه زهرا(س) با دیدن حال پیغمبر خیلی بی تابی می کرد گریه می کرد.

دختر علاقه عجیبی به پدر داره
بخصوص فاطمه زهرا(س) که از پنج سالگی مادرش رو از داده و همه زندگیش پیغمبره

اما اون لحظه ای که خیلی ناآرامی می کرد پیغمبر فاطمه(س) رو صدا کرد

دخترم بیا…

یه چیزی در گوش فاطمه(س) گفت، دیدند حال فاطمه زهرا(س) تغییر کرد… گریه اش تمام شد… چهره خوشحال

بعدا که سوال کردند… فرمود پدرم به من گفت؛ اولین کسی که از اهل بیت من به من ملحق میشه تویی دخترم…

پدرم حرف سفر می زند ای وای دلم
حرف از داغ پسر می زند ای وای دلم

یک نفر آمده در می زند ای وای دلم… خوب گوش بده… یک جوانی آمده در می زنه…

این جوان کیست که از دیدن رویش در دل
غصه داخل شده و خنده زلب شد زائل

نمیدونی بابام مریضِِ، تو بستر افتاده، اجازه نمیده کسی بیاد عیادتش

رفت دوباره در زد، برا بار دوم بی بی همون جواب رو بهش دادن

بار سوم که در زد،پیغبر فرمود: دخترم،کیه داره در میزنه؟ گفت:بابا نمیدونم، یه مرد عربیِ،میخواد شما رو ببینه

تا این حرف رو زد، پیغمبر صدا زد: دخترم بخدا، برادرم عزرائیلِ

پیغمبر میخواد به فاطمه اش بگه: ببین،عزرائیلم میخواد بیاد داخل باید از تو اجازه بگیره

اما من یه عده رو سراغ دارم اجازه که نگرفتن که هیچ تازه هیزم آوردن، اول در خونه رو آتیش زدن، هی داد میزدن میگفتن:علی بیا علی بیا بیرون

امشب از یک طرف باید برا امام حسن گریه کنیم، اما بیشترش رو باید برا غربت علی گریه کرد، از امشب به بعد دیگه امیرالمؤمنین تنها میشه، از امشب به بعد دیگه کسی جواب سلامش رو هم نمیده،همه منتظر بودن پیغمبر بره،تلافی کنند

بعد از پیغمبر هر کسی هر چه شنیده
باید بداند روضه از یک در شروع شد

امام حسن در عالم رؤیا به عبدالزهرا فرمود: چرا روضه ی مارو نمیخونی؟

عرضه داشت،آقا! من بارها روضه ی شمارو خوندم،مگه روضه ی شما تشت طلا و پاره های جگر شما نیست؟

فرمود: نه عبدالزهرا روضه ی ما اون روزی است که تو کوچه ها دستم تو دست مادر، از کوچه ها رد میشدیم

کوچه ی تنگ و دلی سنگ و….

با صد امید حامی مادر شدم ولی
سیلی زنی امید مرا نا امید کرد

بزار اینجوری برات بگم که دادت بلند شه

غریب اون کسی نیست که زائر نداره

غریب اون کسی نیست که حرم نداره

غریب به کسی میگن جلو چشمشش مادرش رو بزنن ، اما چون سن و سالی نداره نمیتونه کاری بکنه ، آخ مادر …

یه وقت بی بی زینب سلام الله علیها وارد شد دید پاره های جگر حسنش بالا اومده

روضه من همین یه جمله ست

اینقدر به سر و صورت زد ، یه وقت دید حسن سرش رو بالا آورد ، لبها خونیِ ، یه نگاه کرد صدا زد : زینب دیگه راحت شدم …

دیگه چشمم به اون کسی که جلو راهِ مادرمُ گرفت نمی افته …

کربلا وقتی ابی عبدالله نامۀ امام حسن رو باز کرد دید نوشته ، حسین جان! من کربلا نیستم کمکت کنم ، بذار قاسم عوض من بره میدون ، چقدر حساس بود نسبت به حسین

میخوام دلت رو ببرم کربلا ، بعد کوچه ، امام حسن این ذکر رو می گفت:

الهی بشکنه دستِ مغیره
میونِ کوچه ها بی مادرم کرد

این همیشه ورد زبون همۀ بچه های حضرت زهرا هم بود

اما تا رسیدن کربلا این نوحه رو یه نفر عوض کرد ، اونم یه خانمی بود ، هی می گفت:

الهی حرمله دستت قلم شه
کبوتر بچمو از من گرفتی

حسین….

حسین…

مولای غریب ما
امشب
در بین الحرمين بقیع
گهی در عزای جدش رسول الله “ص “
می گرید و
گه بر غربت عمویش حسن ” ع “

اجرک الله یا صاحب الزمان

ممنون که حوصله به خرج دادید و تحمل کردید
اشک چشماتونو حال دلتون تقدیم به غریب زمان مهدی عج یوسف زهرا و شهدای پاک و عزیزمون
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

اساتید ،طلاب و جمعی از کارمندان حوزه علمیه باقر العلوم علیه السلام شهر قدس در راهپیمایی سیزده آبان «روز دانش آموز» شرکت کرده  هیهات من الذله الذله دادند.

به گزارش روابط عمومی حوزه دها نفر از طلاب حوزه علمیه باقر العلوم علیه السلام به همراه اساتید خود در روز یک شنبه 13آبان در راهپیمایی پر شور به همراه دیگر مردم ولایت مدار و دانش آموزان عزیز شهر قدس شرکت کردند .

در این مراسم طلاب با در دست داشتن بنر و دست نوشته های مفهومی انزجار خود را از فشار های آمریکا نشان دادند .

واحد فرهنگی حوزه به مناسبت دهه آخر ماه صفر ،اردوی نیم روزه زیارتی ،سیاحتی ویژه طلاب وخانواده های گرامیشان روز شنبه مورخ 97/8/12برگزار کرد .

در این اردو که حدود هشتاد نفر ازطلاب به همراه خانواده هایشان حضور داشتند برای عرض ارادت و زیارت ابتدا به حرم مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی در شهر ری رفتند و بعد از نماز مغرب و عشا ءراهی بوستان ولایت جهت تماشای تأتر میدانی آیینی تنها تر از مسیح شدند .