حوزه علمیه باقرالعلوم (علیه السلام) شهرقدس-تهران

صفحات: 1· 2

به گزارش روابط عمومی حوزه ، در پی اهانت یک نشریه فرانسوی به ساحت مقدس پیامبر اعظم (ص) موجی از اعتراض در واکنش به این اقدام موهن راه افتاد و در همین خصوص طلاب حوزه علمیه باقرالعلوم علیه السلام نیز در نماز جمعه، اعتراض خود را با تهیه دست نوشته نشان دادند.
همچنین طلاب به حذف عکس قرآن از نگاره کتاب کلاس اول نیز واکنش نشان دادند و در فضای مجازی درمقابله با این اقدام واکنش نشان دادند

داغدار اصلیِ این روضه ها بیا

صاحب عزای ماتم كرب و بلا بیا

تنها امید خلق جهان! یابن فاطمه

ای منتهای آرزوی اولیا بیا

بالا گرفته ایم برایت دو دست را

ای مرد مستجابِ قنوت دعا بیا

فهمیده ایم با همه دنیا غریبه ایم

دیگر به جان مادرت ای آشنا بیا

از هیچ كس به جز تو نداریم انتظار

بر دست های توست فقط چشم ما بیا

هفته به هفته می گذرد با خیال تو

پس لا اقل به حرمت خونِ خدا بیا

بیش از هزار سال تو خون گریه كرده ای

ای خون جگر ز غربت زینب بیا بیا

عرضِ ارادتِ كمِ ما را قبول كن

امسال هم محرم ما را قبول كن

«روايتی از امام رضا(ع) هست که در روز اول محرم به ابن‌شَبيب فرمودند: روزه گرفته‌ای؟ امروز روزی است که زکريا روزه گرفت و خدا يحيی را به او عطا کرد. اگر می‌خواهيد حاجت‌روا شويد، امروز را روزه بگيريد. فرمودند: محرم ماهی است که اهل جاهليت حرمتش را نگه می‌داشتند، اما اين امت نه حرمت محرم را نگه داشتند، نه حرمت نبی اکرم(ص) را؛ ذريه‌اش سيدالشهدا(ع) را به شهادت رساندند، زنانش را به اسارت بردند، کاروانش را غارت کردند. خدای متعال هرگز اينان را نيامرزد. ابن‌شبيب! اگر می‌خواهی بر کسی گريه کنی، فقط بر امام حسين(ع) گريه کن، «فانه ذبح کما يذبح الکبش»، هیجده نفر از جوانانی که شبيه نداشتند، در کنارش به شهادت رسيدند. آسمان‌ها و زمين‌ها بر شهادتش گريه کردند، چهار هزار ملک برای نصرت حضرت آمدند، ولی زمانی رسيدند که کار تمام شده بود، آنها غبارآلود و اندوهگين ماندند تا در کنار حضرت حجت(عج) خون‌خواهی کنند و شعارشان «يالثارات الحسين» است. پدرم از جدم امام سجاد(ع) حکايت کردند که وقتی سيدالشهدا(ع) به شهادت رسيدند، آسمان خون گريه کرد.

در ادامه، حضرت پنج دستور فرمودند که هميشگی است، اما موطنش محرم است:
◀️فرمودند: فرزند شبيب! اگر بر سيد‌الشهدا(ع) گريه کردی تا اشکت بر گونه‌ات جاري شد، خدا هر گناهی که کردی ـ کم يا زياد، صغير يا کبير ـ را می‌بخشد.
(اين روايات مثل آيات توبه است. آيات توبه در مؤمن غرور ايجاد نمی‌کند، بلکه به مؤمن بشارت می‌دهد که مأيوس از رحمت خدا نشود. اين روايات هم، مؤمن را جسور بر گناه نمی‌کند.)
◀️بعد دستور دوم را فرمودند که اگر می‌خواهی خدا را ملاقات کنی در حالی که گناهی نداشته باشی، سيدالشهدا(ع) را از نزديک و شايد هم از دور زيارت کن. اين دو دستور، يعنی انسان هر وقت احساس کرد سنگين شده و آلوده شده و نمی‌تواند عبادت کند، بايد خودش را با گريه يا زيارت، بدون تأخير به سيدالشهدا(ع) که سرچشمه طهارت است، برساند.
◀️بعد فرمودند: اگر خوشحال مي‌شوی در غرفه‌هايی از بهشت ساکن شوی که در جوار نبی اکرم(ص) باشی، لعن قاتلين سيدالشهدا(ع) را ترک نکن.
◀️در ادامه نيز دستور چهارم را که خيلی عجيب است، فرمودند: اگر می‌خواهی از ثوابی مثل ثواب شهدا کربلا بهره‌مند شوی، هر وقت سيدالشهدا را ياد کردی، عرض حاجت به ايشان کن و بگو «يا ليتني کنت معهم فأفوز فوزا عظيما»؛ ای کاش من هم در کربلا با شهدای تو بودم و به فوز خون دادن پيشِ روی تو می‌رسيدم.
(اگر هميشه از امام(ع) چنين طلبی داشته باشی، به آن ثواب می‌رسی. خدای متعال نيتش را به تو می‌دهد، وفور نيت کارَت را درست می‌کند.)
◀️در مورد پنجمين دستور نيز فرمودند: اگر دوست داری در بهشت در درجات ما باشی، غصه و شادی‌ات را از ما جدا نکن. آنجا که ما خوشحاليم، خوشحال باش و آنجا که ما غصه داريم غصه‌دار باش.
(البته واضح است که هيچ‌کس به مقام امام نمی‌رسد، مقصود اين است که اگر می‌خواهيد بين ما و شما در بهشت حائل نباشد، اين‌گونه باش. ممکن است کسی در بهشت باشد ولی هفتصد سال يک بار هم سيدالشهدا(ع) را نبيند.
حضرت در انتهای اين روايت فرمودند تلاش کن خودت را به ولايت ما برسانی. اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد، خدای متعال او را با آن سنگ محشور می‌کند. محبت، خودش همراهی است. سعی کن به ولايت ما که سرچشمه‌اش محبت ما است برسی.»

#استاد_میرباقری

در عاشورا جلوه­‌های زیبایی از خانواده و تقویت آن را مشاهده می­‌کنیم بنابراین تصمیم بگیریم از همان روز اول محرم همراه با عزاداری حضرت، درس های این قیام جهانی را  نیز سرلوحه زندگی امان قرار دهیم 

در عاشورا یک خانواده حضور دارد. در واقع امام حسین علیه السلام با خانواده خود در کربلا حاضر می­‌شود و عاشورا فقط محل حضور مردان جنگی نیست. امام حسین علیه السلام نهضت و مکتبش را خانوادگی طراحی کرده است و یک اقدام خانوادگی را پیش می­‌برد.

عاشورا نشان می­‌دهد که اعضای خانواده چگونه در کنار هم تا پایان راه می­‌مانند و یکدیگر را رها نمی­‌کنند. عاشورا خانواده­‌ای به هم پیوسته و همراهی را نشان می­‌دهد که مشکلات نمی­‌تواند آنها را از هم جدا کند. قدرت انسجام این خانواده آن قدر قوی است که هیچ یک از اعضای آن با این توجیه که این مشکل من نیست از خانواده جدا نمی­‌شود و دیگر اعضای خانواده را تنها نمی­‌گذارد. در اینجا همه اعضای خانواده در کنار هم هستند و یکدیگر را در مشکلات تنها نمی­‌گذارند.

امروزه یکی از مشکلات بزرگ اجتماعی کاهش انسجام خانوادگی است که سبب می­‌شود اعضای خانواده به پشتیبانی از یکدیگر نپردازند در حالی که پیام عاشوار حمایت اعضای خانواده از یکدیگر است.

خانواده در عاشورا فقط به دوران ابتدایی خانواده یعنی قبل از ازدواج فرزندان خلاصه نمی­‌شود. در واقع ما در عاشورا با یک خانواده گسترده مواجهیم که فقط به پدر و مادر و فرزندان خلاصه نمی­‌شود بلکه عمه و عمو نیز این خانواده بزرگ را همراهی می­‌کنند. در واقع ازوداج خواهر و برادر در خانواده سبب دوری آنها از هم نشده است و آنها کماکان در کنار هم هستند. امام حسین علیه السلام در میدان عاشورا علاوه بر حضور فرزندان و همسرش از همراهی برادر و خواهر و حتی برادرزاده و خواهرزادگانش نیز برخوردار است.

متاسفانه امروزه یکی از مشکلات اجتماعی جوامع مدرن و جوامع اسلامی در حال توسعه این است که‌ ازدواج، روابط بین خواهر و برادر را کاهش داده و سبب دوری اعضای خانواده از هم می­‌شود. در این شرایط صله رحم به عنوان یکی از مهم­ترین فضائل اخلاقی کمرنگ شده و روابط خانوادگی تنزل می­‌یابد. در حالی که در عاشورا پیوند اعضای خانواده در کربلا در بالاترین سطح است و توجه همه عزاداران را به این نکته مهم جلب می­‌کند.

پیوند و همراهی اعضای خانواده در عاشورا مبتنی بر عشق و محبت است و اجباری در کار نیست. امام حسین علیه السلام هیچ یک از اعضای خانواده را برای همراهی در این سفر مجبور نکرد. لذا برادر امام حسین علیه السلام، محمد حنفیه در این سفر شرکت نکرد و حتی امام را از این سفر منع کرد و وقتی جدیت امام را در این سفر دید، از ایشان خواست تا خانواده­‌اش را همراه خود نبرد.

یکی از مهم­ترین مسائل در خانواده و تقویت بنیان آن نوع روابط بین اعضای خانواده است. روابط بین فرزندان و روابط بین والدین با فرزندان. در کربلا در هر یک از این موارد مثال­‌های زیبایی را می­‌توان یافت. امام حسین علیه السلام با جوانش علی اکبر رابطه بسیار گرم و حمایت­‌گرانه­‌ای دارد. اوج این رابطه در لحظه به میدان رفتن علی اکبر و در مرحله بعد وداع مجدد با پدر است. در صحنه­‌ای دیگر امام حسین علیه السلام در حالی که در حال رفتن به میدان است و با اهل و عیال خود وداع کرده است با دختر کوچک خود مواجه می­‌شود. در این حالت امام علیه السلام، قبل از رفتن به میدان، دختر کوچکش را مورد لطف و مهربانی قرار می­‌دهد و سپس به میدان می­‌رود. در مقابل در هیچ یک از صحنه­‌های عاشورا گله یا نارضایتی از خانواده امام حسین علیه السلام به ایشان مشاهده نمی­‌شود؛ آنها می‌توانستند از اینکه در این شرایط سخت قرار گرفته­‌اند و مجبورند در این بیابان تشنگی و قتل و اسارت را تحمل کنند گلایه کنند؛ به ویژه که آنها در مدینه به عنوان خاندان پیامبر زندگی راحت و محترمانه­‌ای داشتند ولی هم­‌اکنون راحتی و حرمت آنها از بین رفته بود. آنها در همه مراحل همراه بزرگ خانواده هستند و هیچ گونه بی­‌احترامی و شکوه­‌ای مشاهده نمی­‌شود.

متاسفانه امروز در موارد متعدد شاهدیم که والدین به دلیل زیادی مشاغل کاری و ازدحام و تراکم روابط اجتماعی، برخورد محبت­‌آمیزی با فرزندان ندارند و یا فرزندان به دنبال حاکم شدن نوعی فرهنگ فرزندسالاری، حرمت والدین را به درستی رعایت نمی­‌کنند و با اعتراضات متعدد انتظارات نابجایی از والدین خود دارند.

امروزه عاشورا و مراسم­‌های عزاداری به عنوان عاملی مهم برای در کنار هم قرار گرفتن اعضای خانواده­‌ها شده است. مراسم­‌های عزاداری به خصوص زمانی که در منزل بزرگان فامیل برگزار می­‌شود همه اعضای خانواده­‌ها را کنار هم جمع می­‌کند و دیدارها را تازه می­‌کند. از این گذشته برگزاری این مراسم­‌ها با کمک و همراهی اعضای خانواده انجام می­‌شود و از این جهت شاهد نوعی هم­گرایی و انسجام خانوادگی هستیم. در این محیط­‌های اخلاقی و معنوی کدورت­‌ها کنار می­‌رود و همه برای تحقق هدفی والا و معنوی در

کنار هم تلاش می‌کنند.

این هم از برکات بزرگ عاشوراست که اکنون نیز این چنین مهم­ترین نهاد اجتماعی را تقویت می­‌کند و به تقویت بنیان اجتماعی جامعه شیعه کمک می­‌نماید