حوزه علمیه باقرالعلوم (علیه السلام) شهرقدس-تهران

​ 

.

از سه روز پیش که زلزله کرمانشاه با ان تلفات و خرابیهای سنگینش رخ داد همه مردم کشورم .

هم اندوهگین شدند هم با تمام توان برای کمک به صحنه امدند 

دراین میان من باید انجا بودم  نه برای امداد  که برای انعکاس الام و دردها و گفتن کمبودها و درکنار ان کمکها و امدادها  .

اما وقتی پا به میدان گذاشتم با دیدن ناله ها و ناراحتی هموطن کردم که روزگاری سد راه دشمن شده بود شهید داده بود  ، سر داده بود ، فرزند و پدر و شوهر داده بود  ، تا من درخانه امنم در ارامش  بمانم  نمیدانستم گریه کنم یا خبرنگاری .

.

دراین چند روزه باید چندین باره بغضم را فرو میخوردم ، بی رحم میماندم ، و تا میتوانستم الامشان را به تصویر میکشیدم تا شاید  فرجی شود .

.

در میان بغضهای فروخورده ام هنوز یکی را به یادگار با خود دارم و هر وقت به یادش میافتم دوباره بغض چنگ به گلوی چنگ میزند انجا که مرد روستای ابراهیم خانی سرپل ذهاب وقتی کار تصویربرداریمان از خرابه های روستایش تمام شد و خواستیم برگردیم با لهجه شیرین کردی گفت شرمنده که وسایل پذیرایی ناریم ازتان پذیرایی کنیم

.

دل نوشت  محمد حسین شفیق که چند روزی است برای پوشش خبرهای زلزله در کرمانشاه به این استان رفته است . 

.

به اعتقاد بسیاری از بزرگان تعلیم وتربیت و روانشناسان اولین عاملی که در ایجاد عادت به مطالعه تاثیرگذار است خانواده است .چنانچه می دانید عادت به مطالعه یک امر اکتسابی است در نتیجه این عادت مانند الگوهای رفتاری دیگر در روند اجتماعی شدن کودک در او ایجاد می شود .اگر پدر و مادرعادت به مطالعه داشته باشند و بخشی از شبانه روز را به مطالعه کتاب یا روزنامه اختصاص بدهند و کودک در طول روزها وشب هایی که با آنها می گذراند ببیند که پدر و مادرش کتاب می خوانند وببیند که در مورد کتاب ها و نکته های خاص از آنها بحث و اظهارنظر می کنند، کودک خیلی زود با کتاب آشنا می شود. اول تقلید و سپس با دیدن کتاب های تصویری که در آنها است اشیای پیرامون خود را پیدا می کند.بازشناسی به او کمک خواهد کرد که ناخودآگاه به سوی کتاب جلب شود واین امر به تدریج در او به صورت یک عادت در می آید.چنانچه کودک از بازی کردن خوشش می آید بعد از این از تماشای کتاب لذت خواهد برد. این گونه کودکان که مراحل اولیه و در عین حال اسامی آشنایی با کتاب را در خانواده گذرانیده اند در محیط مدرسه خیلی زود وبدون مشکل به کتاب ومطالعه عادت می کنند و این عادت خیلی زود و بدون کمترین اصراری در وجودشان جایگزین می شود و پایدار می ماند.

در نتیجه بحث های فوق یادآور می شود. خانواده های ما به عنوان یکی از منابع اصلی جامعه پذیر کردن کودکان در عصر کنونی تا حدی خاصیت خود را از دست داده و نهاد هایی چون آموزش و پرورش و رسانه ها جای آن را گرفته اند.والدین به دلیل اشتغالات کاری و فکری در بیرون از خانه کمتر از گذشته در تربیت فرزندان خود دخیل هستند .

اما با این حال والدین می توانند از کودکی فرزندان خود را با کتاب آشنا کنند و آن را به عنوان دوستی مهربان که می تواند از آن چیز های زیادی یاد بگیرند معرفی کنند و تصویری جذاب و دوست داشتنی از کتاب در ذهن آنان ایجاد کنند تا فرهنگ کتاب و کتابخوانی در آنان درونی شود.لازم است نهاد های مشاوره ای و تربیتی خانواده ها را در این زمینه راهنمایی کرده و راه کار های علاقمند کردن کودکان به کتاب را به آنان آموزش دهند.هر چند ما در این زمینه هزینه کنیم به معنای سرمایه گذاری خواهد بود که برکات مادی و معنوی بسیاری را برای کشور ما به ارمغان خواهد آورد. بهترین تشویق برای ایجاد عادت به مطالعه درکودکان این است که خودوالدین اقدام به مطالعه کنند.

این کار باید به صورت عملی انجام شود زیرا با تشویق زبانی نمی توان در کودک ایجادانگیزه نمود. خانواده باید مواظب دوستان فرزندانشان باشد دوستی که اهل مطالعه وکتاب خواندن باشد حتما در گرایش کودک به مطالعه موثر خواهد بود.والدین به عنوان جایزه به فرزندان خود کتاب های مورد علاقه آنها و مخصوص سن کودک هدیه بدهند.

ساعات مشخصی از روز را به مطالعه اختصاص دهند، مخصوصا به مطالعه کتاب های غیردرسی. ایجاد کتابخانه های کوچک خانواده می تواند درایجاد علاقه و انگیزه به مطالعه در کودک کمک نماید

سلام زلزله

دیشب که آمدی

من ولیلا و حمید را در خواب بردی

نمی دانم دفتر مشقم را از زیر آورا پیدا می کنند یا نه 

تو به خانم معلم بگو که تکلیفم را نوشته بودم 

راستی بقیه آدم ها هم ، تکلیف شان را انجام داده اند ؟

دیشب حمید هم که قول داده بود کمتر شلوغی کند دیگر ساکت شد

ساکتِ ساکت ، برای همیشه 

همه سنگ ها و کلوخ هایی که پدر بنام سقف بر سرمان انباشته بود ، 

پیکرهای کوچک مان را در هم کوبید و …

حمید نگران ترس لیلا از تاریکی بود و می گفت نترس آبجی من هستم 

ولی بعد از مدتی ، دیگر نه حمید بود و نه لیلا و نه من 

می دانی زلزله ، ما که رفتیم 

ولی روح کوچکمان دید که خیلی ها آمدند

هم آنهایی که هیچ گاه در روستایمان ندیده بودیم شان

لودر هم آورند ، با کلی کمپوت شیرین و بسته های غذا

ولی ما دیگه نبودیم ، 

اگر هم بودیم که با دهان پر از خاک … بگذریم 

لودر که می دانی چیست

همان ماشینی که در شهر ها برای ساخت خانه

از آن استفاده می کنند

ودر روستا ها ، برای برداشتن آوار از سر مردم 

مصاحبه هم کردند که قرار است وام بدهند

و دستور داده اند خیلی خیلی خیلی سریع باشد

همان وامی که به دلیل نبودن ضامن برای پدر

برای دادن نصف آن نیز ، هرگز موافقت نکردند 

کاش قبل از آمدن تو ، وام را داده بودند

تا پدر خانه بهتری برایمان بسازد

تا پدر مجبور نباشد هی با گل و سنگ سقف را بپوشاند

وای پدر ، چقدر سنگین کرده بودی ، این آوار را

نمی دانم زلزله

شاید برای دادن وام پدر ، به پادرمیانی تو احتیاج داشتند

می دانی زلزله

با آمدن تو ، روستای ما را شناختند

می گویند کمک به زلزله زدگان ثواب دارد ، درست

ولی مگر کمک به روستاییان برای زندگی بهتر ، ثواب ندارد؟

راستی چرا برخی آدم ها برای بیدار شدن و لرزیدن قلب شان به ۷/۳  ریشتر لرزه احتیاج دارند ؟

می دانی زلزله به چه فکر می کنم

به روستای بعدی ، ثواب بعدی ، درمانگاه بعدی و دستورات بعدی

و به زنده های لودر و همدلی  ندیده

به پدرهای روستاهای دیگر که با تنگدستی ،

 آوارهای بعدی را تکه ، تکه ، تکه بر سقف خراب خود می چینند

تا روزی مریم و لیلا و حمیدشان را از زیر آن بردارند

دلم برای لیلا و حمید و مریم های روستاهای بعدی می سوزد

می دانی زلزله

ما که رفتیم

ولی خدا کند روزی بنویسند :

” ز” مثل ” زندگی”

 
عموما از کودکی بارها می شنویم که #خدا برای ما واجبات و محرماتی قرار داده است 

این کار را انجام #بده و آن کار را انجام نده 
دین این #انتظارات را از تو دارد.
✅اما یک سوال مهمتر و اساسی که به آن #توجه نمیشود این است که شما چه انتظاری از دین دارید؟
از دین چه می خواهید که در جای دیگر نمیتوان پیدا کرد؟

اگر پاسخ این سوال را داشتیم، مدل دینداری ما تغییر میکرد 
مساله اینجاست که ما خودمان را #محتاج و نیازمند به دین نمیدانیم 
✅آیت الله جوادی آملی کتابی با همین عنوان دارند: انتظارات بشر از دین.

مطالعه کنید

​انا لله و انا الیه راجعون 
حادثه دلخراش و ناگوار زلزله اخیر  منجر به فوت و مجروح شدن عده‌ای از هموطنان عزیز، شجاع و غیور کرمانشاه که همواره در کوران حوادث پیشتاز دفاع از کشور و‌ ملت بزرگ ایران بوده‌اند شد، موجی از غم و اندوه را در ایران اسلامی رقم زده است. 
حوزه علمیه باقر العلوم علیه السلام  عمیقا تسلیت و همدردی خود را با خانواده‌های داغدیده و آسیب دیدگان این سانحه مصیبت‌بار اعلام می کند.
جبران خسارتهای مادی و مدیریت آسیب‌های روحی و روانی حاصل از زلزله اخیر عزمی همگانی و بسیج عمومی هموطنان، دستگاه‌ها و ارگان‌های دولتی و عمومی را طلب می‌کند ان  شاالله طلاب حوزه علمیه باقر العلوم علیه السلام نیز پابه پای بقیه مردم از هیچ تلاشی جهت کمک به هموطنان عزیزمان فروگذار نخواهد کرد.

خداوند منان درگذشتگان این حادثه را مورد مغفرت خود قرار دهد و به بازماندگان صبر جزیل عنایت بفرماید.   ان شااالله