مقام ابا عبدالله «ع» در زیارت عاشورا
در زیارت عاشورا اول به مقام اباعبدالله سلام می‌فرستی و قلب را متوجه مقام سراسر کمال آن حضرت می‌کنید، که وارث پیامبر(ص) و فرزند علی(ع) و فاطمه(س) است و ادامه آن فرهنگ می‌باشد و بعد اظهار ارادت می‌کنید که مصیبت شما، مصیبت ماست، آن‌هایی که با شما مقابله کردند مورد تنفّر ما هستند و دوستی شما سرمایه ماست. و سپس در خواست‌هایتان را مطرح می‌کنید و مقام مَعیت با آن‌ها را طلب می‌کنید و مقام محمود را می‌خواهید.
«السَّلامُ عَلَیكَ یا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»در این جمله در واقع روحتان را به سوی آن مقام سیر می‌دهید و برای صعود جان خود به عالَم معنا نردبان می‌سازید و با این نیت بر حضرت سیدالشهداء سلام می‌فرستید.
امام حسین را با عنوان «اباعبدالله» خطاب می‌کنی، یعنی پدر بندگان خدا، تا متوجه باشی مشغول زیارت بنده مقربی هستی که در اثر بندگی خدا به مقام سلطنت الهی رسیده و شدت مظلومیتش در راه خدا، او را به سرپرستی بندگان خدا نایل کرده است.
السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ
قلب خود را متوجه امامی می‌کنی که فرزند پیامبر و وارث علم آن حضرت است. ولی باز مطلب را به اینجا ختم نمی‌کنید و به بقیه مقامات آن حضرت نظر می‌نمائید، از جمله آن که او فرزندِ وارثِ مقامِ ولایت و وصایت است
السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ ابْنَ سَیدِ الْوَصِیین سلام بر تو ای حسین که فرزند به حقِّ امیرالمؤمنین و فرزند آقا و سرور همه‌ی وصیینِ رسول‌الله هستی، آن‌هایی که خداوند به امت توصیه کرد به آن‌ها مودت و محبت داشته باشند و از آن‌ها هدایت بگیرند و لذا از این طریق جهت ارادت دل را به سوی آن حضرت رهسپار می‌نمائید و در ادامه می‌گوئید
السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ اول نظر می‌کنیم به مقام عظمای فاطمه زهرا که ناگفتنی است و بعد نظر می‌کنیم به اباعبدالله‌الحسین از آن نظر که فرزند و وارث مقام آن بانوی بزرگ اسلام است، بانویی که سیده و سرور همه زنان عالَم است.
برای هر زنی هر مقامی که ممکن است به آن دست یابد، حدّ کمالش برای آن بانوی بزرگ اسلام محقق شده و حسین وارث همه آن مقامات است و سلام بر تو ای حسین که وارث آن مقامات هستی و در آینه وجود تو کمالات همه انبیاء و اولیاء و اصفیا به نمایش آمده است
با زیارت عاشورا می‌توان پرواز کرد و بلندتر از این زندگی عادی، به افق‌های بسیار برتر نزدیک شد، خود را در صحنه‌ای وارد نمود که صحنه مقابله جبهه حق به فرماندهی امام حسین در مقابل جبهه باطل است و از این طریق با حسین زندگی کنیم تا با روزمرّگی‌ها همجوار نگردیم و با پایین و بالا رفتن قیمت کالا‌های دنیا، شخصیت ما هم بالا و پایین نرود که به تعبیر قرآن این همان خسران مبین و ضرر کامل است.
وقتی توانستیم به آن درجه از بصیرت برسیم که مصیبت‌های وارده بر اولیاء الهی را مصیبت خودمان محسوب کنیم، دیگر بالا و پایین رفتن عوامل زودگذر دنیا، غم‌ها و شادی‌های ما را تعیین نمی‌کنند.
نقل شده بنا به آنچه صاحب مفاتیح الجنان نقل کرده، آن عالم سیّد رشتی در تشرفی خدمت حضرت بقیّة الله حضرت از او سوال می کنند «چرا عاشورا نمی خوانی؟! عاشورا، عاشورا، عاشورا!» سه چیز را حضرت برای او تاکید می کنند؛ یکی نافله، یکی زیارت جامعۀ کبیره و یکی هم زیارت عاشورا. زیارت جامعۀ کبیره و زیارت عاشورا مکمل هم هستند.
ان شاءالله خدای متعال به هر کداممان بچشاند و بفهمیم در زیارت عاشورا چه خبر است… ان شاءالله قدر بدانیم و بهره ببریم
